Ne güzeldir ilkbahar
O zaman açar çiçekler,
O zaman mis gibi kokar portakal bahçeleri
Yol yol uzanan valensiyalar o zaman içini açar insanın
Sen de o yollardan birinin sonunda duruyorsun iste
Cok yakınım aslında,
Bir adım belki bir adımdan daha yakın
Ama aynı derece de uzağım sana
Çaresizlik uzaklaştırıyor beni senden
Bilememezlik, içimdeki bu belirsizlik..
Keşke bilebilsem
O kadar yakındın ki bana bir aksam,
Yıkıp butun kuralları değiştirecektim nerdeyse herseyi
Ama olmadı, durdum.
Seni, yasak meyveyi tutkuyla yer gibi, bir anda tüketmek istemedim.
Yavas yavas istedim seni
Uzun uzun istedim
Damlaları elime yüzüme bulasacak kadar rasgele,
Kimsenin farketmeyeceği kadar dikkatli istedim.
Yeşilleri hep bana bakıcak kadar kalıcı olsun,
İlkbaharda dolanan kelebekler kadar güzel olsun istedim.
Portakal bahçelerinde dolanan kelebekler…
Bizim yasak meyvemiz portakalmış.
Ortak noktamızmıs onlar
Birleştiren ve butunleyenmiş bizi
Etrafında buluşturan.
No comments:
Post a Comment