O Deniz'lerdeki aşk

Yazmak istiyor
Konuşacak söz olmadığı için yazmak istiyor
Yazmali ki çıksın kargalari.
Ufak denilecek kadar narin bedeninde kanat çırpmaya çalışan,
çalıştıkça içini zedeleyen kargalar belki mürekkeple çıkar diye yazmak istiyor.

kasım soğuğunda parmak uçlarini hissetmeyecek olsa bile yazmak istiyor
Cevabi olmayan bir soru oldugunu bile bile niye baskalarinin aklini kurcalasin ki?
Bosluga soracak sorularini, onlar da yankilanmadan yok olacaklar

Neden diyor,
Neden tuketilir değerler?
Cok fazlayken bir sey nasil,
Nasil bu kadar aza indirgenebilir?

Her kosulda varken, "bir daha asla" diyebilmek...

Sanmayin terk edildiğini
Sanmayin hesap sorduğunu
Sadece anlamaya calisiyor kendini.
Göğüsünde sıkışan kalbini anlamaya calisiyor sadece.
O yüzden boşluğa konuşuyor
Yankilanip biçim değiştirmeden duyabilsin yureginin sesini diye.

Mutluydu oysa ki
Seviyordu, seviliyordu.
Bazi sartlar yuzunden surekli dokunamasa da
Elinde oldugunda ayrilmiyordu dudaklarindan.
Seslenişini her duydugunda kipir kipir oluyordu kalbi.
Ama simdi gamzelerinin bile zar zor farkedildiği bir gülümseme beliriyor.

Bir çözebilse bu yok oluşun bilinmezligini,
Bir anlasa nasil bir dibe vuruştur bu
Ask dediği seyin bu kadar cabuk gececegini bilseydi dikkat ederdi O'na asik olmamaya
Sevmekle yetinirdi sadece.
Ne var ki, sevginin yetmeyecegini dusundu
Bu kadar tanidik iki yabanciyi ancak ask tamamlar diye dusundu hep...
Uyarsaydi keske biri
Deseydi "firtina yasarsan cabuk susuz kalirsin" diye

O kadar cok ozlerdi ki O'nu
O'nun cocuksu gozlerini
Bakislarini ozlerdi hep; gozleri severdi O'nun.
Bazi sabahlar gülünç bir şekilde beliren pürüzlerini özlerdi.
Güneşe bakip O'na gunaydin derdi
Yildizlara fisildardi iyi dileklerini o tatli ruyalar gorsun diye.

Her gece yapti bunu
Gozlerini seller enkaza cevirip yaslandirsa bile,
Bir gun vazgecmedi O'nu beklemekten.
Neredeyse vazgecmedi...
Gun geldi yoruldu
Ne sasirtici ama yoruldu bu asktan

Asik nasil yorulur bilemedi
Ozlem nasil kirginliga, hircinliga donusur anlayamadi

Yeniden olsun istedi
Askinin tekrar dogurmadi, doguramadi.
Yine pirpilanmak istedi
Olmadi, yapamadi
Bitmisti iste
Buyusu gitmisti, durduramadi.

O'nu yapayanliz
Uçsuz bucaksin Deniz'lere bakakalmis birakti
Olmadi iste, bilemezdi ki, kimsenin bilemedigi gibi, nasil bittigini
Bitivermisti iste.
Oylesine. Siradanmis gibi.

Deniz dalgali olmasina ragmen kuruttu kopuklerini
Geldi, gitti. Geldi, gitti. Dogasi geregi geldi, gitti...
Kalmadi, kalamadi.
Istedigi gibi degil, oldugu gibi davraninca ozlemle yasayamayacagini anladi.
Artik O, Deniz'ler icin bir masal olmustu
Ask, Deniz'in derinliklerinde kayiplara karismisti.
Bir kursun baglasa da en dipte kalsin ask istedi
Bir daha yuzeye cikamasin, yine dalgalara bogulmasin istedi.

________________________

Bitmisti bitmesine ya, hala sarkilari O'na aittir
Askiyla yakip kavurmustur O'nu, ama kulleri hep eteklerinde ucusur.
Tamamen de yitiremez ki O'nu
Bunu beklemek Deniz'leri bilmemek olur.
Tuzlarini O'nun derisinde biraktığı gibi,
O'nu da tasir kiyiya vuran etekliklerindeki cakil taslarinin altinda.

"Bir tek seni bana cok gordu dunya" dedi hep
Inandi buna' birakti inadi
Inatla birlikte O'nu da birakti
O nasilsa kanatlanir yeniden dedi
O'nun nasilsa bir gun sever yine gozleri...


O kusmesin istedi
Cunku gel-gitleri dogasina mahsus olan Deniz nasil degistirebilirdi ki varoluşunu?
Olgun olsun istedi, olmadi.
"Napalim" dedi ugasmadi, ugrasamadi.

______________________

Sadeligi sever Deniz'ler
Bundandir okyanusta daha guzel oluslari
Ruzgardan etkilendikleri icin koylari tercih ederler
O'nun koyunda ne kadar derin ve huzurlu uykulari vardi.
Lodos aldi goturdu Deniz''i.
Bir yelkenlinin beyaz buyusune kapilip gidiverdi.
Kar beyaz yelken ufuk gibi geldi ona
Ufuk umut demekti
Sigiliktan kurtulustu
Bir mazeretti, bir cikis kapisi.
Bile bile gitti Deniz
Giderler cunku.
Kisin kupkuru kalan dallar gibi,
Yazin sessizleşen dağlar gibi issiz birakip giderler.

O'nu yetersiz gordugune bakmayin, azla yetinebilir Deniz'ler
Dogasina uydu sadece
Yureğine rağmen kendine boyun eğdi

Manevi ilklerin sahibi O erkegin,
Gunun birinde vurdugu kiyilarin birinde, birakti ellerini
Birakti gitti.
Bu son dedi
Bir daha vurmayacakti o kiyiya
Deniz'ler yanmaz deyisini yalanlayip
Yazin kavurucu sicaginda yandi
"Yan sen" demisti O
O ne dese yapari Deniz, degistiremedi bazi aliskanliklarini.
O kadar cok alismiştı ki O'nu beklemeye
Ayrilik hafif geldi.

Ayrilikti sonucta. Ne vardi ki bunda
Herkes birgun bir sekilde ayrilmiyor muydu zaten?
"Ayiran lodos olmus, Azrail olmus ne fark eder" dediler, azaltti ayrılığın anlamini.
Bu yuzden yazmaliydi iste,
Gizleseler de evrenden, kendilerinden gizleyemezlerdi bir sey.
Deniz'ler bilirdi; ayrilik onlari da yikar.

_______________________

Murekkep akittikca akitti
Dusundurdukce dusundurdu
Kiz dusundukce yazdi
Yazdikca nefes aldi.
Gitmisti kargalari
Akan murekkeple birlikte sonsuz bosluga ucup kayboldular.

Deniz'ler yine martilarla dolustu,
Istinye'den Bebek sahiline kadar uzanan akintinin tadina vardilar.

O?
O'nun nerede, nasil, ne yaptigini artik ne Deniz'ler bilir, ne martilar.
Bilmemeliler
Bir kere O'nu vurduklari kiyida birakip gittikten sonra
Bilmemeliler
Dunden bugune kalan tek dilekleri
O'nun iyi olmasi.
Deniz'lerde geri kalani sadece yarina bakar, yarini ilgilendirir.



Deniz Konuk