Benimle kal
Bırak nefes alayım
İzin ver yaşamama
Gidersen ben yok olurum
Lutfen kal
Ellerimi bıraktıgın anda solarım ben
Çökerim, daha fazla ayakta duramam
Su gibi ihtiyacım var sana
Her saniyemde her kararımda gereksin bana
Gitme nolur
Silme beni kalbinden
Silme beni hayatından
İzin verme baskalarına. Yerimi almasınlar
Yapma lütfen
Bu kadar kolay olmamalı
Birdaha düsünsen?
Belki deneyebiliriz tekrar
Belki tutar bu sefer
Lütfen
Bak nasıl akıyorlar yanaklarımdan
Durmadılar gittiginden beri
Yapamıyorum
Sensiz duramıyorum
Yemin ederim
Nefes alamıyorum kalbim sıkısıyor
Cigerlerim ufalıyor
Sensiz ben olamam.
Lutfen bitmesin…
Lütfen bitme…
Kokuna hasretim biliyor musun?
Senin tenine hasretim.
Tenin olmadan yasayamıyorum.
Birikiyor birikiyor icimde bu ozlem ve seni 1 dakikalık gorusum, sana saniyelik dokunusum beni rahatlatıyor.
O kadar muhtacım sana.
Saatlerce beraber olsak bile bana en fazla 1 gun daha yetiyor. Sonra hepsi bastan baslıyor; özluyor, deliriyorum.
Sen… sen başkasın ama. Kendine donuksun. Gormuyorsun beni.
Hala eskisi gibi bakıyorsun bana.
Yumusacık
Kimsenin daha once bakamadıgı gibi.
Dile gelmeyen bi hayranlık gibi.
Olmayan bi aşk gibi.
Sen de o sun zaten.
Olmayan sevgilim
Bitmeyen askım.
Adını koyamadıgım sey.
"O".
Ask degil işte aslında. Adı yok.
Ona ask dersem ayıp olur. Aşklar geciciymiş oyle diyorlar.
Ben senin gecmeni istemiyorum ki. Hep kal icimde. Beni yasatmaya devam et.
Deniz Konuk
No comments:
Post a Comment