Aslında ansızın da olmadı hayatıma girişin
Ansız olan benim cıvıldayan kalbim oldu.
Yanlıs olan da buydu zaten
Yani n'olmuş ki hayatımdaysan?
Ama cıvıldamalar…
Ne kadar güzelsin oysa ki
Kafamin içinden geçen cümleleri sayabilsem keşke
Birbirine girmiş düşünceleri ayıklayabilsem.
Keşke yersiz olmasa bu düşünceler
Keşke zamansız olmasa açan güneşin ardından yağan kar.
Gitsen diyorum artık.
Çık kafamdan,
Sil cümleleri.
Ya da…silme!
Gitmesen bile olur aslında.
Uzaktan, çok uzaktan gelen dalgayı görür gibiyim
Çok büyük
Çok güçlü
Belki benden de güçlü
Hemen gelmese keşke
O tuttursa bari zamanı
Kan dolaşımımın hızlandığını hisseder gibiyim.
Viskiden midir acaba?
Öyledir öyledir…
Sen olamazsın ki bunların sebebi
Olmamalısın belki de.
Sigarama karışsana?
Karış çaktırmadan tütünün içine
Ben yakayım seni
Nefes nefes dol ciğerlerime
Korkuları da üfleyeyim dumanımda
Bu deli rüzgar olsa gerek bunların sebebi
Belki de dilimde erittiğim kar taneleri
Ya da içimi okşayan güneş
Hep bir karışıklık olur ya insanın içinde
Gökkuşağı değildir genelde hissettiklerimiz, tam tersine
Butun o renkler birbirine girmiş şekilde
Midemizi gıdıklar.
Tıpkı kelebekler gibi
Uçur bakalım kelebekleri midemde
Savur rüzgarını
Bir gökkuşağı da senin için karışsın
Şubat
Deniz Konuk
No comments:
Post a Comment