Friday, May 16

Sen Sen Sen

Sana uyandım adını haykırarak
Nefesimin kesildiğini düşündüm
Sesinin kesildiğini düşündüm

Çok korktum

Ruhum üşüdü bir an yalnız kalıp yokluk düşüncesinde 
Bir mumun alevi kadar tiz, cılız ve hassas oluverdi 
Bir rüzgarla devrilecek kadar narin 
Sönüp tüm dünyamı karanlığa hapsedecek kadar kırılgan

Çok korktum

Ruhumun ahenkle dans ettiği müziksin sen 
Bir an duyamadım sesini 
Göremedim ruhumun dans edişini 
Zaman durdu sanki

Çok korktum

Aşksın sen
Kalbimin atmasına sebep olansın
Bedenimdeki kan akışının nedenisin
Nefesimsin; yaşamamı sağlayan

Işığımsın; dünün bugünün, yarını aydınlatan 
Ruhumsun. Ruhuma umutsun 
Tünelin ucundaki hayatsın sen 
Bana hayat veren

Sen sen sen... 

Deniz Konuk

No comments:

Post a Comment

Deko

My photo
kız yazdı, yazdı, yazdı...