Deko'nun kalemi

Bugün seni çok özledim; dilerim ziyaretime gelir, ruhuma nefes olursun... Eksikliğini, yokmuş gibi yapmak zaman zaman tıkanmama sebep oluyor. Meleğim, kelimelerimden doğar mısın? Bugün yüreğime hayat verir misin biraz? Dolaşsan yollarımda gezgin bir ruh gibi, Karışsan kimyama keşke. Kimsenin çözemediği düğümüme kaynak olsan, Gözlerimden aksan alev alev, Yansıtsan yüreğimi. Ufka açılan pencerem olsan, önümü göstersen bugün Fena mı olur? Karanlık korkutuyor beni; Bölük pörçük anıların hışırtısı, Geçmişin yankılanan konuşmaları, Param parça çığlıklar… Işığını çakıl taşlarına devşirip, dökülür müsün önüme Kahin olup bu sefer? Bugün seni çok özledim; dilerim ziyaretime gelir ruhuma nefes olursun… Deniz Konuk

Gelir gelmez, gitmek istemek gibi seni sevmek Bir dürtü, bir tik gibi aşkını istemek Çocukluğundan bildiğin bir tadın hatırası gibi seni anımsamak Ölüm kadar kabullenilmiş seni özlemek Hiç bir zaman dokunamayacağını bilerek, yine de özlemek. Öylesine. Hiç bir amaç olmadan; Beklentisiz. Kabullenilmiş bir hal.  Daha önce sonu defalarca izlenmiş bir film, Ya da sonsuzluğun kıvrımlarını saymaya çalışmak gibi. Tekrar tekrar…  Deniz Konuk