Friday, December 19

Sabır derin bir nefesten ibaret



Her taş yerine oturur zamanı gelince; 
Kendi içinde düzenini bulur ve 
Büyük çerçevedeki hizaya uyar. 



Elindekilere iyi bakıp onlara hakkettikleri değeri verirsen, hayat daima, zaman aracılığıyla, güzelliklerini sunar sana.
Karşılaştığın her bir sürprizin nazarında bir dur; nefes al ve devamını bekle. İşte o zaman hayat sürprizin beraberinde getirdiği cennet meyvalarını gösterecektir.

Hesap sorma; iyi düşün ve istediklerini dile getir. Yılmadan, aylarca, defalarca, gönlünden geçeni tüm kalbinle, istediğini şeffafça söyle.
Söyle ki duysun melekler ve hayatının raylarını kalbine göre dizsinler.
Söyle ki yolun açılsın, su olup aksın.
Söyle ki umudun olsun.


Zira umutlarımızdır bizi sürprizlere rağmen ayakta tutan...



Deniz Konuk.

Wednesday, October 22

Mehtap Gibi


Sana söylediklerimi dinlerken
Temizle kelimelerini, bilinç altında barındırdıklarından
Beni tüm ön yargı ve ayrı yaşanmışlıkların dışında dinle
Beni tüm yargı ve ayrı yaşananların dışında sev sen
Nasıl hep çok sevdiysen
Bizim bulutumuz nasıl ayrıydıysa hep herkesten
Sen yine beni ayrı tut gerçekten
Ben yine seni ayrı seviyorum herşeyden
Biz yine uçar gideriz reelden
Sen ve ben
Ruhumuz aynı tınıda dans ederken

Deniz Konuk

Monday, August 18

Rüzgar

Söküp atasım var
Zihnimi, sinirimi, kalbimi

Yakıp küllerini üfleyesim var bu gece
Rüzgarı, estiği yerden alarak sırtımın arkasına
Estiği yere doğru gidesim var; zihnimden, sinirimden, kalbimden uzak diyarlara
Mavi gökyüzünün, nil denizle buluştuğu yerde uyanasım var
Ufukta; gözlerim kapalı, göğsüm açık kucaklayasım var
Güneşi, sükuneti, kimsesizliğin huzurunu

Bir sırt çantam olsa
Alıp uzaklaşsam yatağımdan, sobamdan, ocağımdan
Sarı kapıları geçip
Artık bırakıp geride mazide kalanları
Kabullensem gelmişimi, geçmişimi, kendimi

Söküp atasım var
Bildiğimi ve bildiğimi sandığımı
Benliğimi ve yanılsamamı
Geçmişimi ve yaralarımı

Yakıp küllerini üfleyesim var bu gece
Gidişini, kalışımı ve satırlarını
Gözümden dökülen çocukluğumu
Çocuğumun omzuna yüklenen sorumluluğu

Olduğum gibi durasım var ufukta
Mavi gökyüzünün nil denizle buluştuğu yerde
Akıtasım var içimdekileri
Yankılanmadan yok olacak şekilde
Haykırasım var gelmişimi, geçmişimi, kendimi

Sesim çıkmayana kadar şarkı söyleyip
Nefesim kesilene kadar dans edesim var boşlukta
Senin gittiğin, zihnime bilinmez, ruhuma ev olan boşlukta

Bir an durasım var.
Uzunca bir an
ve bir an daha...


Deniz Konuk

Tuesday, August 12

Değişme

Ben, beni ben olarak kabullenmekte bocalarken,
Senden beni böyle sevmeni beklememdeki tezatlığı bilsem bile;
Beni böyle alır mısın?

Elimden gelmediğinden değil;
İçimden gelmediği için istemiyorum değişmek
Hayal kırıklığından değil;
Bana ilk söylediğin şarkıya olan inancımdan ötürü sadece..

Bir de Ben varım tabi;
Hayatın sürprizleri tarafından şekillenmiş olan Ben
Düşüp, kalkıp, yeniden düştükten sonra 
Kabuk bağlayan korkularımın oluşturduğu Ben
Kaybettiklerimden arda kalan Ben
Malum; kırılgan, alıngan biraz da hırçınlaşan Ben

Ben, ben olmasam eğer; benden ne kalır ki geriye?
"Sen Sen Sen"deki Ben gitsem;
ller rüzgara karışır
Yazılar suya dökülür
Kan akmaz damarda
Kalp atmaz bedende
Ruh kalmaz bende.

Ben beni böyle sevmeyi öğrenirken,
Beni böyle alır mısın?

Sen tut beni, ben de seni
Olduğun gibi, kollarında olduğum gibi
Ben, Ben iken
Sen de Sen


Deniz Konuk


Friday, May 16

Sen Sen Sen

Sana uyandım adını haykırarak
Nefesimin kesildiğini düşündüm
Sesinin kesildiğini düşündüm

Çok korktum

Ruhum üşüdü bir an yalnız kalıp yokluk düşüncesinde 
Bir mumun alevi kadar tiz, cılız ve hassas oluverdi 
Bir rüzgarla devrilecek kadar narin 
Sönüp tüm dünyamı karanlığa hapsedecek kadar kırılgan

Çok korktum

Ruhumun ahenkle dans ettiği müziksin sen 
Bir an duyamadım sesini 
Göremedim ruhumun dans edişini 
Zaman durdu sanki

Çok korktum

Aşksın sen
Kalbimin atmasına sebep olansın
Bedenimdeki kan akışının nedenisin
Nefesimsin; yaşamamı sağlayan

Işığımsın; dünün bugünün, yarını aydınlatan 
Ruhumsun. Ruhuma umutsun 
Tünelin ucundaki hayatsın sen 
Bana hayat veren

Sen sen sen... 

Deniz Konuk

Saturday, April 26

Sonsuzluk



Ben hayatımın bütününde yaşıyorum seninle;
Her geCemde sana konuşur,
Her korkumda senden sebep bulur,
Her mutluluğumda sana bakarım sevgiyle.

Sen benim gök yüzündeki bulutum,
İçime çektiğim nefesim,
Kana kana içtiğim suyumsun.

Dokunsal duyularla hissedememenin yarattığı özlemi bilirsin belki?
Bilirsin özlemin temelindeki soyutluğu...

Soyutluğun; seni hayatımın her evresine taşıyor
Varlığını her anımda, sonsuzlukta
Noksanlığını süregelen bir kalp düğümü halinde yaşatıyor.

Bir parçası olduğun ışığın kutsallığını taşıyarak mı
Yoksa ev sahipliği yaparak mı bilmiyorum ama
Iyiki varsın meleğim.


Deniz Konuk





Sunday, April 13

Kargalar



...
Böylece yine yazmak istedi
Kargaları ötmeye başlamış, dolunayları çoğalmıştı
Gelip geçen, kesişen ve/veya düğümlenen bütün şeritlerin arasında dimdik ve dingin durabiliyordu ama ;
Dışarıdan.

Sonra nefes aldı
Uzun ve derin bir nefes
Ve bir nefes daha...

Anlatmak gereksizdi;
"Sadece kargalar"dı işte
Onlar gelir, giderdi
Gelir, belki biraz kalır, ama sonunda giderlerdi mutlaka

Deniz konuk

Tuesday, January 28

Dayan Kalbim

Dayan kalbim! Atmaya devam et aynı hızla
Doğacak güneş
Yeşillenecek ağaçlar
Kuşlar ötecek
Tomurcukları açacak prembe kırmızı çiçeklerin

Sonra,
Sonra biraz daha bekleyeceksin…

Dayan kalbim! Sıkılma, daralma
İlerde güzel günler var bekleyen
Tıpkı senin onları beklediğin gibi
Onlar da senin yolunu gözlüyorlar nicedir

Dayan kalbim! Kırılma olur olmaz
Güçlü ol, sağlam ol, dayan
Hassas olma bu kadar
Dökülme yanaklarımdan olur olmaz

Dayan kalbim! Ağlama lütfen
Pırpır olduğunun hatrına dayan azıcık daha

Çok az, 
ve biraz daha…



Deniz Konuk


Sunday, January 5

Zamana inat sen ve ben

Zamanın dışında yaşıyor gibiyim
İki zaman arasında gidip geliyorum
Zamana inat yaşıyorum seni
Zamanın kendisinin mi değerli olduğunu,
Yoksa içerisine sen dahil olduğunda mı bu denli değere bindiğini tam olarak bilmiyorum ama
İçinde birazcık sen barındıran her şeyin çok değerli olduğunu iyi biliyorum.
Tereyağ gibisin yani; iki diş sarmısak gibisin her yemeğe lezzet katan
Ben de meraklı bir gezginim adeta
Sende her seferinde yeni bir bahçe keşfedip, çiçeklerinin kokusuna olan aşkı hep artan
İçinde sen varsın ya, tabii ki en güzel onlar kokuyor
Solmuyorlar biliyor musun?
Zamana inat ihtişamlı renkleri hep parlıyor
Zamana inat, aynı sen ve ben gibi, güzelleşiyorlar
Zamana inat dalga geçiyorlar onunla, gözleri dolu dolu gülümsüyorlar
Ne kadar tanıdık değil mi?

Deniz Konuk

Deko

My photo
kız yazdı, yazdı, yazdı...